Maraton odbywał się na terenie Puszczy Bydgoskiej, której kompletnie nie znałam. Był mega, mega trudny ze względu na ukształtowanie terenu. Ogromnie strome wzniesienia i zjazdy, które mnie wykończyły do tego stopnia, że po 13 km chciałam zrezygnować z powodu wycieńczenia organizmu. Zdecydowanie zbyt lekko potraktowałam wyjazd do Bydgoszczy, bo słabo zjadłam, za mało i za mało treściwie.
Wyjeżdżałam z Torunia po 9 rano, a maraton ukończyłam o 15-tej. Miałam jednak po drodze dużo szczęścia, podjechała do mnie quadem Pani Edyta z bydgoskich służb medycznych, "zorganizowała" mi wodę, tak mnie to postawiło na nogi, że udało mi się jednak ukończyć ten naprawdę trudny wyścig rowerowy. Dziękuję!!
Maraton w Toruniu 4 maja na Barbarce to był po prostu "pikuś".